Efteling
Efteling
2016
Zo dit
jaar weer naar de Efteling geweest. Dit keer het Sprookjesbos door gelopen. Weer
een heerlijke dag. Helaas bij de laatste foto van het Sprookjesbos was de accu
van de camera leeg. Kreeg hem nog 2 x aan en kon een foto maken van de
Bokkenrijders en een slechte van Droomvlucht.
Om
eerlijk te zijn; de oude waterorgel vond ik toch mooier
klik voor de sprookjes van de Efteling
Het
nieuwste sprookje; Pinockio
Ze dansen
nog steeds
Knibbel
Knabbel Knuisje…….
Nu heb ik
u waar ik u hebben moet
Mijn hart is bitter, mijn wraak is zoet
De kroon die u altijd al bezat
Behoort nu tot mijn Lombardische schat
Een erezaak, een mooie taak
Voor mijn gevleugelde draak
Heb je wel gehoord van de hollebollewagen
Waar die hollebolle Gijs op zat?
Hij kon schrokken, grote brokken
Een koe en een kalf en een heel paard half
Een os en een stier en zeven tonnen bier
Een schip vol rapen en een kerk vol schapen
En nog kon Gijs van de honger niet slapen!
100 jaar slapen
Nog wat gekocht ook
Het was
Oudejaarsavond en gruwelijk koud, het sneeuwde en het begon donker te worden.
Op straat liep een klein arm meisje, blootshoofds en barrevoets. In een oud
schort hield zij een heleboel zwavelstokken en één bosje droeg zij in de hand.
Uit alle vensters straalden de kaarsen en het rook op straat zo heerlijk naar
gebraden gans. In een hoekje tussen twee huizen ging ze ineengedoken zitten.
Niemand weet, niemand weet, dat ik
Repelsteeltje heet!
Nog altijd drijven op
het meer zeven witte waterlelies met een spoor van het tederste azuur in hun
kelken. Slechts om middernacht geeft de heks hen hun oude, dansende gestalte
terug.
 |
| Papier hierrrr |
Ezeltje strek je
Kleine boodschap
Er was eens een
vrouw die twee dochters had: Mina en Rita. Mina was lui en onverschillig. Rita
was lief en ijverig. Maar Rita kon bij haar moeder en zusje geen goed doen. Hoe
hard ze ook werkte, wat ze ook deed, nooit was het goed. Je begrijpt dat die
arme Rita daar veel verdriet van had. Op een middag zat Rita stilletjes bij de
put te huilen. Ze werkte aan het spinnewiel. Door haar tranen zag ze niet goed
wat ze deed en …O jee!...Een van de spoelen van het
spinnewiel glipte uit haar handen en viel zo de put in. Nu was Rita helemaal
ontroostbaar. Wat zou haar moeder kwaad zijn! Ze boog zich over de rand van de
put…nog iets verder…plotseling verloor ze haar evenwicht en
viel.
Dit huis dit vervloekte huis het is een hel
gelijk.
Die ene vervloekte avond in de Belgische kempen.
Reacties
Een reactie posten